Smør for ALLE pengane

I desse "smørkrise"-tider, er det ikkje like lett å halde oppe sjølvrespekten som nordmann. Ok, vi har lite smør. Det finst folk i verda som har lite av alt.

Eg såg gjennom Aftenposten og Vårt Land sine nettaviser rett før eg skreiv dette, og eg fann ikkje ein einaste artikkel om svoltkatastrofa på Afrikas horn på framsidene. Eg er klar over at det har vore eit problem lenge, og at det sikkert kjem til å vere det ei god stund framover. Ergo: yesterdays news. Likevel, viss vi set desse to sakene i sitt rette perspektiv, og reknar med graden av alvor, og i tillegg tek med det utalet av artiklar eg har observert om den såkalla smørkrisa, burde det vore minst fem saker om Afrikas horn på framsidene, kvar einaste dag.


Vi snakkar om ein kvalitativ forskjell av dimensjonar.

Eg kjem på ein reklame som Dagens næringsliv hadde ei tid tilbake:

 

Ein ganske morsom innfallsvinkel til Europakartet! Eg tillet meg å gjere ein liten endring på kartet:

Dermed passar det litt betre inn i den verkelegheita vi faktisk lever i. Om vi vil eller ikkje.

Då eg såg gjennom avisforsidene, fann eg denne interessante artikkelen på Vårt Land si framside: "Rike ønsker seg ikke geiter". Det passar i grunn godt inn i mønsteret. For kvifor skulle vi rike og smørfeite nordmenn ynskje å gje pengar til folk som ikkje så mykje som sender eit julebrev i takk? Kvifor skal vi gje frå oss våre hardt tente og vel fortente rikdomar? Kva har vi å TENE på det? Eller som ho sa det så fint, svenske Amy Diamond, då ho som trettenåring fekk ein song inn på hitlistene: "What's in it for me?"

Ja, eg berre spør.