Det er ikkje alltid lett å skulle undervise om evolusjonsteorien. Ikkje fordi det er vanskeleg å forstå argumentrekka, eller fordi det er vanskeleg å forklare at og korleis det naturlege utvalet fungerer i praksis i naturen. Problemet er at vi i den offentlege debatten ofte finn ei begrepsforvirring utan sidestykke. Denne forvirringa gir neodarwinistane, dei som hevdar at mennesket har blitt utvikla frå lågareståande artar, og at livet oppstod tilfeldig og har utvikla seg frå nokre få heilt enkle organismar, ein fordel. Dei kan sjonglere med uttrykka, blande dei saman og koke ei suppe som er halvt sanning, halvt løgn, og dermed få tilhøyrarane til å svelje den. Endå den er rå. Og altså halvvegs usann..
Heldigvis finst det klartenkte og reflekterande menneske som kan hjelpe i denne situasjonen. I dag kom eg over denne svært opplysande og ryddige artikkelen: Amøbedefinisjonar.
Det er viktig å setje seg inn i dette tema, så ikkje neodarwinistane får råde grunnen og villeie folk med sine svært ulogiske og vitskaplege uhaldbare argument. Darwin hadde svært mykje bra og vitskapleg interessant å komme med, men vi må berre halde fast på det som er vitskapleg korrekt, og som fylgjer naturlovene. Å misbruke funna og argumenta hans til å hevde argument som ikkje held vatn, er å øydeleggje ettermælet til ein dyktig forskar.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar