Levande ord

ordet er der

som brent på himmelen

berre at flammene er borte

og oska vaska av regnet

skyene dekkjer stjernene

og let oss sitje att med komma og kolon;

for ordet vart kjøt og blod

og vandra i tida, med støv på beina

og eit hjarte i brann;

minne frå tida sin første morgon,

pusten frå ein Gud som skapte

etter sin vilje og kjærleik

og historia går – derfrå til hit,

det er berre å fylje spora –

gjennom ørken og sand

vatn, eld og kross

over fjell, gjennom dalar

heilt hit, til kulda og regnet sitt land –

heilt inn til menneskehjartet i dag

er ordet levandegjort i ande – ved Anden