Ope

dette treet er eit tre
seier eg
snur det rundt, så lyset treff
frå alle sider samtidig 

kan du opne skoddene,
kle av fasaden, kleda, kamuflasjen,
brette det heile ut, så vi ser
kjernen – det indre i dette

så eg snur det ein gong til
peikar på treet – det er eit tre!
og det du ser utanpå
er det du ser inni (bark, ved)
det er ikkje meir enn det 

og det korset, då?
kva gøymer du under røtene
kva kjem fram når vi grev opp denne boka
og let sola tørke blada? 

dette korset er eit kors –
            her vann Han liv gjennom døden

denne boka er ei bok
            her fann eg vegen til livet

og trua – den er ei tru
for eg trur det er dette som gjeld
og eg trur
ja, eg trur –
og det er alt eg treng

2. Kor 4, 2: Nei, vi har sagt frå oss alt hemmeleg og skammeleg; vi går ikkje fram med knep og forfalskar ikkje Guds ord. Men vi legg sanninga ope fram, og for Guds andlet stiller vi oss sjølve fram så alle menneske kan dømma oss etter sitt samvit.