Det usynlege skjoldet

som ei stille susing

gjennom musklar og bein,

noko usynleg vandrande

mellom tankane

hjarteslaga,

ein stille vind

i blodårer og nervebaner

når havet brusar opp

og vindane slår

mot den skrøpelege kroppen,

er det der – denne roen som eit skjold

held meg samla i stormen

held meg oppe i bølgjene

held meg fast

i dei verste kasta

fyller meg med fred

endå allting rundt meg rasar

Joh 14, 27: 
Fred etterlèt eg dykk, min fred gjev eg dykk. Eg gjev dykk ikkje fred på same måten som verda gjer det. Lat ikkje hjartet dykkar uroast, og ver ikkje motlause!