søndag 7. oktober 2018

Saman




kor startar eg kor stoppar
du
er ikkje godt å seie
i denne smeltedigelen
av felles ord og handlingar

under eit lappeteppe av kjærleik
og milde blikk

i ei hand som held oss begge oppe
saman gjennom stormen saman
gjennom desse dagane som kjem
som regn
og er milde, mjuke vårvindar
mot felles hud





Mark 10,6-8: Men i opphavet, då alt vart til, skapte Gud dei som mann og kvinne. Difor skal mannen forlata far sin og mor si og halda fast ved kvinna si, og dei to skal vera éin kropp. Så er dei ikkje lenger to; dei er éin kropp.
 

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar