Ingenting

tankane, virvelvindane
gjennom sinnet

fyk som lange trådar gjennom lufta
dansar seg veg over verda

og samlar seg, går saman
til ein dirrande wire

landar, som tore
bak ein stein, i ei grav, hos ein død

og derifrå, som damp
alt går i oppløysing

ingenting festar seg, ingenting
heng lenger saman

for det er håpet som ligg der
episenteret for alle draumar

og alt dei kan gjere -
ingenting, eit fortvila, håplaust

ingenting

Då sabbaten var til ende, kjøpte Maria Magdalena og Maria, mor til Jakob, og Salome angande olje, for dei ville gå og salva han.

Mark 16, 1