Eg ser kven du er

eg ser kven du er

i kjærleiken,

at du ikkje vik med blikket

men held meg fast,

let meg tru

at eg er noko

for deg

eg ser kven du er

i nåden,

at det som tyngjer meg

ikkje får dra meg ned,

men at du lyfter det av,

gir meg ein ny sjanse

endå ein gong –

eg ser kven du er

i kallet,

at eg ikkje går aleine

på denne steinete vegen,

men har ei støtte, ei stemme

som leier og ber meg

framover – heile tida framover

eg ser kven du er

i livet,

det myldrande livet

som strøymer som ei elv

rundt og over meg, på alle kantar

i alt dette som du har skapt

ved ditt ord

eg ser kven du er

i døden,

når siste pusten siv ut

og siste ordet er sagt

og siste steget gått

på vegen som var meint for meg,

då er du der

tek imot meg

med opne armar

Matt 16, 15-16: «Og de», spurde han, «kven seier de at eg er?» 16 Då svara Simon Peter: «Du er Messias, den levande Guds Son.»