Eg tenkjer og gløymer

eg tenkjer på alle venene

alle gode kameratar

som leika saman

i gatene i Nasaret

og lærarar som hadde

Jesus på skulebenken,

bad han sitje i ro

og repetere leksa høgt

eller alle dei som såg han

bygge hus, saman med faren

kunne sjå desse to

samarbeide om nye byggverk

og eg tenkjer på alle tusen

som høyrde rykta gå

om denne nye, radikale

rabbien frå Galilea

dei såg han passere byar

og småstadar – på vandring

blant alle menneska han kalla

sitt folk

tenk å vere ein av dei han snakka med

såg på, gjekk saman med

langs støvete vegar og stiar

og sat til bords med om kvelden –

så eg tenkjer og tenkjer – tenk om…

og gløymer (men også – kjem på!)

at eg er ein av desse som går

gjennom livet ved Meisterens side