Helga Flatland: Bli hvis du kan (Trilogien)

Fire kameratar frå same bygd vervar seg til dei norske styrkane i Afghanistan. Berre ein av dei kjem attende i live. Grunnane dei har til å reise er  ulike, og sakte men sikkert vert det vevd fram eit heilskapleg bilete av tankane og motiva til dei ulike personane.

Forfattaren skiftar synsvinkel gjennom heile trilogien, slik at kvar bok er bygd opp av fleire separate delar. I den første delen i bok 1 vert vi betre kjent med Tarjei, ein av dei fire som reiste. Vi får glimt inn i viktige hendingar og opplevingar frå han er 12 år gamal og fram til han døyr i Afghanistan. I den andre delen av bok 1 får vi synsvinkelen til han som bur i nabohuset til Tarjei og slik fortset det gjennom heile serien. På den måten får vi stadig djupare innsikt i kva det eigentleg er som skjer.

Forfattaren vekslar mellom bokmål og nynorsk, slik at det er om lag like mange delar på kvar målform. Sidan ho stort sett har lagt dei skiftevis, vert overgangen frå ein del til ein annan svært tydeleg, og det var enkelt å "skifte spor" i hovudet.

Gjennom heile boka får vi eit nært bilde av personane som vert skildra, og forfattaren viser djup innsikt i både ulike kommunikasjonsformer i ein familie og dei ulike sorgprosessane personane går gjennom. Ho får fint fram mangfaldet i veremåtar og ulikskapen i måten å møte ei slik katastrofe på. Helga Flatland skriv på ein måte som gjer at eg vert glad i samtlege personar som er med!

Det er tidleg på året endå, men eg er ganske sikker på at denne boka kjem til å bli med på "topp ti"-lista mi når vi rundar av til 2018!