Vegval

Herre, syn meg dine vegar, og lær meg dine stigar! Lat meg få ferdast i di sanning; lær meg, Gud, for du er min frelsar! Eg ventar dagen lang på deg. (Sal 25, 4-5)

Ofte skulle eg ynskje at den rette vege å gå låg framfor meg slik som dette:

Tenk så greit! Ingen vanskelege val. Ingen problemstillingar eg aldri får svar på. Inga grubling og fundering og hovudkløing, berre beine vegen. Så godt det hadde vore!

Desverre er det meir slik:

Korleis kan ein velje det rette? Skal eg svinge til høgre, venstre eller fortsette rett fram?

Heldigvis har vi ei god kartbok. Bibelen. Eg syns det er vanskeleg å velje rett, sjølv når eg les i den, men eg får i alle fall litt meir peiling på den rette vegen.

Og så får eg be Gud om å vise meg den rette vegen. Han plar svare i rette tid. Dessutan har vi også den flotte songen "Der det nye livet lever", som inneheld strofa: "Med heile verda som sitt mål, kan ingen gå seg vill." Vi er i Herrens hender, han leier dit han ser er best, og uansett kor i verda vi er, så kan Herren bruke oss i si teneste.

Min konklusjon vert difor: Eg les i Bibelen og ber, og stolar på at Gud leier meg dit han har bruk for meg og der den rette staden for meg er.