Sjølvbilde

No er eg komfortabel

Heilt på linje

Med meg sjølv

Eg tør vise meg sjølv

Eg tør seie det eg tenkjer

Slik har det ikkje alltid vore

For når ein er ung

er ein usikker

Eg var kanskje endå meir

Enn vanleg

Kanskje

Konfliktsky

Flau og ukomfortabel

Tenkte alltid på kva andre tenkte

(Gjer det sjølvsagt endå,

men annleis)

Eg følte meg liten

Passa ikkje inn

i tablåa eg var plassert i

Dei andre høyrde til, ikkje eg

Gradvis har det endra seg

No tør eg tenke

At stemma mi har noko å seie

No tør eg tru

At eg kan vere meg sjølv

Alle stader

No tør eg tenkje

At eg er ok

Viktigast av alt:

No er det ikkje så farlig med alt

Eg tek det ikkje så innmari alvorleg

Om eg gjer noko dumt

Dei får berre le

Eg veit kven eg er

Foto teke av Lise (3 år), hennar første bilde!

Eit noko personleg dikt... Kom berre til å tenkje på all uvissa som fulgte med det å vere ung, og kor glad eg er for at eg no er vaksen, meir definert og trygg. I jobben som lærar er det svært nyttig å tenkje litt tilbake på dei tankane ein tenkte sjølv for eit halvt liv sidan, og dei problema ein måtte jobbe seg gjennom. Særleg er dette med sjølvbilde viktig, for det er så mange ting som virkar inn. Eit godt ord til rett tid, kan byggje opp utruleg mykje. Eit galt ord kan rive ned meir enn ein anar.

Uvissa veks ein forhåpentlegvis ifrå, og vi som vaksne har eit ansvar i det å framskunde prosessen.