inst i ein vekkgøymd krok
frå eit tre
som ikkje er eit tre - lenger
veks det ein spire -
det veks noko skjørt
i dette rommet
som aldri har vore eit rom - før
og det strekk seg mot lyset
i kveld ligg eg på kne
ber ei bøn
som ikkje er ei bøn
men eit jubelrop
Då sa Maria:
«Mi sjel høglovar Herren,
og mi ånd frydar seg i Gud, min frelsar.
For han har sett til si tenestekvinne i hennar fattigdom.
Og sjå, frå no av skal alle slekter prisa meg sæl,
for store ting har han gjort mot meg,
han, den mektige; heilagt er hans namn.
Luk 1, 46-49
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar