Du er bra nok!

Kven er du når du tenkjer på deg sjølv? Er du ein ok person? Er du god nok i forhold til måla du har sett deg? Er du fornøgd med deg sjølv? Strekk du til i dei tinga som er viktige for deg?

Og kva tenkjer andre om deg, trur du? Likar dei deg? Tenkjer dei på deg som ein bra person? Vil dei gjerne vere saman med deg? Ville dei valt deg, også om forholda var større og det var fleire å ta av?

Slike spørsmål stiller eg meg sjølv ganske ofte. Nokre dagar er gode, og eg føler at; ja, eg er ok! Andre dagar kjenner eg meg utilstrekkeleg og liten. Og andre dagar igjen kjenner eg meg som eit null. Alle andre er så mykje betre. Så mykje kulare.

Tenkjer at eg gjerne skulle vore like trygg på meg sjølv som dei; Dei fiksar kva som helst, og er alltid så hyggelege og får ting til. Dei slepp å føle seg så låge som eg gjer, i alle fall. Slepp å vere usikre på seg sjølv, og flaue over det dei seier og gjer. Heldiggrisane…

Og så, når eg kjenner meg slik, kjem skamma snikande. Eg skammar meg over meg sjølv – at eg ikkje klarar å ta meg saman. At eg ikkje fiksar ting så godt som eg burde. At det er min eigen feil alt saman – eg er teit, eg er ukul, eg er ikkje noko verdt…

Kanskje opplever du slike dagar du også. Dagar då du rett og slett ikkje passar inn. I det heile. I så fall har eg godt nytt til deg! Her, i Bibelen, står det nemleg om deg! Høyr:

Auga dine såg meg då eg var eit foster. Alle dagar er skrivne opp i di bok, dei fekk form før éin av dei var komen. (Sal 139, 16)

Eg syns det er godt å tenkje på at der finst ein Gud som ser meg og som bryr seg om meg. Viss du les i Bibelen og vert kjent med Jesus, vil du sjå at han løfter opp dei som er nede, og bryr seg om dei svake og usikre.

Herren din Gud er hos deg, ein helt som frelser. Han gleder og frydar seg over deg, viser deg atter sin kjærleik. Han jublar over deg med fryd (Sef 3, 17)

Det er ikkje berre det at Gud ser deg. Det står her i Bibelen at han jublar over deg med fryd! Det kan du tenkje på neste gong du kjenner deg nedfor eller ikkje god nok. Gud jublar over deg, fordi han er glad i deg!

For så elska Gud verda at han gav Son sin, den einborne, så kvar den som trur på han, ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv. (Joh 3, 16)

Dette er den ultimate kjærleikserklæringa: Å gje livet sitt for andre! Gud ofra seg sjølv for å kunne vere saman med deg og meg. Eg er utruleg glad for dette, og har opplevd mange gongar i livet mitt at det å lese om dette i Bibelen og be til Gud og takke han for at han døydde for meg, har løfta meg opp på beina att.

Så lenge eg stolar på at det som står her (i Bibelen) er sant, så spelar det ikkje så stor rolle kva eg skulle tenkje om meg sjølv, eller kva andre skulle tenkje om meg. Det er ikkje så farleg å ikkje få ting til eller ha dagar der eg kjenner meg liten. Eg har ein Gud som løftar meg, og kan løfte deg, opp att og seier: Du er bra nok!

(Andakt på KRIK laurdag 6. februar)