Inn i mørket

inn i denne beksvarte natta

med attlatne auge

og tankane vende feil veg;

så sterk eg var

i mi sjølvrettferdig bygde

og polerte tru

så dum eg var

her eg bygde opp mine murar

med steinar eg sjølv hogde ut –

og så kom natta,

ei knusande bør av framande ord

reiv ned alt eg kjende som mitt

og eg stod att, her

med attlatne auge

og tankar eg ikkje lenger forstod

-

men du bad for meg, du visste,

alt før dette mørket kraup inn

såg du dagen som demra i aust

Søndagsteksten:

Luk 22, 31-34: Simon, Simon! Satan kravde å få sikta dykk som kveite. Men eg bad for deg at trua di ikkje måtte svikta. Og når du ein gong vender om, så styrk brørne dine!» «Herre», sa Peter, «med deg er eg klar til å gå både i fengsel og i død.» Men Jesus svara: «Eg seier deg, Peter: Hanen skal ikkje gala i natt før du tre gonger har nekta at du kjenner meg.»