Stille

Eg gjekk langs breidda

Av Gennesaret ei natt

Det var storm på vatnet

Og den vesle båten

Vart kasta omkring

Som ein kasteball

Eg stoppa ved breidda

Var bekymra, redd

Tenkte alle dei skumle tankane

Det var mogleg å tenkje

Båten såg så liten ut

Og sjøen likna eit uhyre

Eg stod der ved breidda

Medan tårene rann

Og beina svikta under meg

Akkurat då, då knea traff bakken

Og eg blunka med augene

Var det som lysbiletet vart skifta

Eg låg der ved breidda

Og tenkte merkelege tankar

Eg hadde sett det umogelege

Alt i naturen var feil

Nokon hadde knipsa, eller klappa

Og så stoppa det berre opp

Eg såg langs breidda

Av Gennesaret ei natt

Båten glei inn mot sanden

Trøytte menn steig i land

Men ansikta, ansikta!

Aldri kan eg gløyme dei blikka

Eg hugsar den natta ved breidda

Då verda endra karakter

Og eg lærte noko ingen før visste

Den siste mannen i båten

Såg meg inn i auga

Og stormen i hjarta mitt stilna