Brør

Eg kom over han i skogen

Han låg såra

Angsten lyste ut av to blå auger

som reflekterte den klare himmelen

Kontrasten til vår blodmerka jord

Eg sikta på han med våpenet

Ropte at han skulle ligge stille

Endå han ikkje kunne

Eller såg ut til å prøve

Gå nokon stad

Slik stod eg, i andelaus spenning

Medan knatring og granatsmell

Kunne høyrast eit stykke unna

Han sveitta frå det støvskitne håret

Og tårene var der og var der ikkje likevel

I auga hans såg eg ei historie

Frå eit anna land, ein annan skog

Eg såg sjøar og latter og boccia på plenen

Ein hund og eit barn og ei kvinne

Ein hellelagt sti opp til huset

Auga dei lyste, og lengta langt vekk

Dei fortalte om smerte og håp

Eg starta å vakle, for akkurat då

Forstod eg

Kor like vi var, innerst inne

Fiendar, ulike klede og ulike våpen

Med hjarta og auga og håp

på same frekvens

Og lengten til ei betre verd

Der våpen berre var ein vond draum

I den verkelege verda

Hadde vi vore brør

Han hadde lege i graset

Og eg hadde peika på han

Med ein badmintonracket