Korn

Eg legg eit korn i jorda
Dekkjer det med mold
Og vatnar det med tårer
blod, sveitte og bøn

Eg ventar på kornet
Ser på jorda, leitar etter rørsle
Kvar dag sit eg og stirrar
Og ber for det vesle frøet

Tidleg ein morgon deler molda seg
Opp kjem ei lita spire
Sart og svak, og samtidig livskraftig;
Den strekk seg mot lyset og varmen

Den vesle spira veks seg etter kvart stor
Det liknar slett ikkje det vesle kornet
eg la i jorda, for lenge sidan
Minnet om kornet er viska vekk

Noko langt betre har vokse fram

(Inspirasjon frå 1 Kor 15, 35-45.   Bilde:  www.ancientcerealgrains.org/)