Ein ny bustad

haldepunktet, sikringsstaden

der alle vinklar og mål

får sine rette tal

er langt utanfor vår felles fantasi,

ein annan stad enn i vitet

- konstruksjonane held ikkje,

dei forvitrar under tyngda

av tida

sjølve haldepunktet, ankerfestet

er utanfor tida, det avgrensa rommet

vi har fått å røre oss i;

her, utanfor det menneskelege

skjer det ei kontinuerleg justering

av vegen vi går

og Anden sjølv byggjer huset

på same staden, den same tomta

eg let han rive ned

mine gamle byggverk;

så skjer det noko stort, akkurat her,

at det veks fram ein bustad

for den Allmektige

der det før var berre ørken og støv