Ngugi wa Thiong'o: Elven som skiller

Den kenyanske forfattaren Ngugi wa Thiong'o har blitt foreslått til nobelprisen i litteratur fleire gongar. Dette er lett å forstå når ein les boka "Elven som skiller". Boka var den aller første han skreiv, og den vart gitt ut første gong i 1965. Først i 2017 vart den oversett til norsk.

I starten av boka møter vi hovudpersonen Wayaki som gut i landsbyen Makuyu. Landsbyen ligg på eit høgdedrag. På eit anna høgdedrag i nærleiken ligg landsbyen Kameno. Mellom desse to høgdene renn elva Honia. Landsbyane ligg i eit område av Kenya som tilhøyrer kikuyu-folket. Eit stykke unna, i Siriana, har misjonærane bygd skule, og det er i ferd med å oppstå eit skilje i det gamle stammesamfunnet. Nokre går over til kristendommen, og bryt med stammeskikkane, medan andre ysnkjer å halde fast på det som har vore.

Wayaki vert sendt til misjonærane sin skule for å få utdanning, og kjem heim med ein stor visjon for Kikuyu-området: Han ynskjer å starte skular og utdanne barna, slik at dei innfødde kan konkurrere med dei kvite som er i ferd med å ta over landet deira.

Den unge læraren vert snart populær, men kjem etterkvart i hardt vêr på grunn av mistankar om svik mot stammen. Han ynskjer å forsone tradisjonalistane og dei kristne, slik at dei kan stå saman mot trugsmålet utanfrå, men vert møtt med skepsis frå begge leirane.

Boka har ein unik forteljestil, som gir eit godt innblikk i dei utfordringane som oppstod då kvite misjonærar og etter kvart kvite nybyggarar kom inn i stammefolka sine områder i Kenya. Blant anna får spørsmålet om omskjæring av jenter ein sentral plass i konflikta.

Alt i alt er det ei flott og lærerik forteljing!