Sekundet etter

eit lite sekund i forskjell

frå før du møtte blikket mitt

og til hjartet mitt smelta vekk

i støvet på jorda

sjølv om eg visste

            utan å erkjenne

at vegen eg gjekk førte feil

og hjartet mitt skreik i smerte

for kvart ord eg ytra

likevel var det blikket ditt

som reiv ned murane

knuste alle skjold

sprengte vekk dei skjøre fundamenta

under løgnene mine

og bakanfor dette sekundet

venta ei elv av anger og sorg

og den vondaste tanken av dei alle;

eg har øydelagt alt for meg sjølv – alt

 – ALT



Luk 22, 61-62: Då vende Herren seg og såg på Peter, og Peter kom i hug det Herren hadde sagt til han: «Før hanen gjel i natt, skal du fornekta meg tre gonger.» 62 Og han gjekk ut og gret sårt.

Inn til huda

føtene mine er dekka av støv

frå mi kronglete reise

gjennom livet

du bøyer deg ned

skriv alle mine feilsteg

og svake sider

i støvet på huda

så rettar du deg opp

møter auga mine, seier:

dette er mitt blod –

og knuser ditt eige hjarte

let blodet renne over huda mi

til alt støvet er vekke

saman med minna

om alt det forferdelege som stod –

Luk 22,20: Like eins tok han begeret etter måltidet og sa: «Dette begeret er den nye pakt i mitt blod, som blir utrent for dykk.

Rett fokus

du har så mange sperrelinjer,

så mange tollbodar og vakthus

inn til hjartet ditt,

sa han

og begynte å klippe over taua

eg hadde surra rundt dei tankane

som handla om alt anna enn mitt eige –

det gjorde vondt

og eg skreik i smerte,

ville trekke meg vekk,

setje opp nye sperrer, nye skiljelinjer

då vart han sint,

byrja å rive ned barrikadane

og kaste til side bommane

- du er ikkje aleine i verda

og har ingen monopol!

(stemma var som eit løvebrøl)

medan han reinsa gatene inn

til mine inste krokar og mørke rom

her kan du tilbe i sanning

og ikkje setje grenser

for andre menneske si tru,

sa han

og alt auga mine kunne sjå

var lammet som sette seg på trona –

Jes 56,7c: For mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk