Rett fokus

du har så mange sperrelinjer,

så mange tollbodar og vakthus

inn til hjartet ditt,

sa han

og begynte å klippe over taua

eg hadde surra rundt dei tankane

som handla om alt anna enn mitt eige –

det gjorde vondt

og eg skreik i smerte,

ville trekke meg vekk,

setje opp nye sperrer, nye skiljelinjer

då vart han sint,

byrja å rive ned barrikadane

og kaste til side bommane

- du er ikkje aleine i verda

og har ingen monopol!

(stemma var som eit løvebrøl)

medan han reinsa gatene inn

til mine inste krokar og mørke rom

her kan du tilbe i sanning

og ikkje setje grenser

for andre menneske si tru,

sa han

og alt auga mine kunne sjå

var lammet som sette seg på trona –

Jes 56,7c: For mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk