Vidar Kvalshaug har her skrive ei samling på 12 ulike noveller, der alle har eit felles element; nemleg eit sommarhus! På ulikt vis spelar desse sommarhusa ei rolle i forteljingane, anten som eit bakteppe for det mellom-menneskelege dramaet, eller som ein del av sjølve problemstillinga.
Stemninga i novellene er sterkt prega av konflikter, og dei fleste personane i tekstane går gjennom ei eller anna form for krise. Anten har dei mista nokon som stod dei nær, eller dei mistar nokon medan teksten brettar seg ut, eller dei kjem til å miste nokon i nær framtid. Kjærleik som tek slutt, eller tap av fundament i eigne liv, er gjennomgåande tema.
Kvalshaug er god til å skape stemningar og mystikk rundt personane sine, og fører lesarane inn i nye univers i kvar novelle. Samtidig som vi som lesarar får sympati med personane, gir ikkje forfattaren rom for sentimentalitet. Dette er ikkje ei tekstsamling som framkallar gråt og sorg på vegne av alle dei personlege tapa i teksten, men på sitt stille vis er dei som saktegåande knyttneveslag i magen. Det smertar, men du får så god tid til å sjå det kome at du er førebudd.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar