Kven er det som kan gjere noko slikt? Kva tenkte han, kva håpa han på? Trudde han at han gjorde noko bra?
Eg kan ikkje tenkje noko anna enn at det må ha rabla fullstendig for gjerningsmannen. Ingen med sin fornuft i behald og det minste empati på plass vil kunne gjere noko slik forferdeleg.
Utøya er slik ei idyllisk perle av ei øy. No er idyllen øydelagt av ein einaste gal mann.
Det er også provoserande at den islamistiske gruppa så raskt gjekk ut og sa det var dei som gjorde det. Dei augna tydelegvis ein sjanse til å "hevde" seg, ta på seg "æra" for dette grusome som har skjedd. Samstundes er eg glad på alle norske muslimar sine vegne, at det faktisk ikkje var desse ufornuftige menneska som gjorde dette.
Ikkje at det gjer det noko betre. For dei døde, dei såra og dei pårørande spelar det inga rolle kven det var som gjorde det. Det er grusomt, uansett.
Kanskje sit det nokre høgreekstreme og gler seg no. Kanskje er dei så øydelagte i hjarte og samvit, at dei ser på dette som ærefullt.
Det er inga ære i drap. Det er inga ære i terror. Det er inga æra.
Å Jesus, må du trøyste dei som sørgjer, vere nær hos dei som lir og verne oss mot slik grusom ondskap.
"Fri meg frå vonde menneske, Herre,
vern meg mot menn som gjer vald!
Dei har vonde tankar i hjarta
og eggjar dagleg til strid.
Dei har kvasse tunger som ormar,
under lippene har dei eiter.
Vakta meg, Herre, for nidings hand,
vern meg mot menn som gjer vald,
og som gjerne vil få meg til å snåva.
Stolte set dei snarer for meg,
attmed vegen spenner dei tog som garn
og set feller for meg."
(Salme 140, 2-6)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar