med høge bølgjer på alle sider,
og stormen herja med den vesle båten
- hit og dit vart den slengt
og ansikta om bord var farga av skrekk
og fortviling
Eg såg sjøen
med opprørt vatn, kvervlar
av oppbygd raseri,
no slepp den laus alt på ein gong
og rasar mot den vesle båten
- under, du skal under,
er ropet frå dei veldige massane
Eg såg båten
den vesle, urolege båten
og dei redde mennene
og sjøen som rasa
og vinden som prøvde å rive heile bildet sund
Og eg såg ein mann
med stødige bein i båten
opne munnen, ropar ein ordre
og alt vert
stille som grava
Eg såg ein båt, eg såg eit hav
- ei endra verd!
Eg såg ein mann
med skapande ord
som ikkje kan knusast
av noko –
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar