(Andakt for ungdomar på KRIK)
Det er kjekt med hendingar og dagar som skil seg ut.
At det skjer noko som vi kan sjå tilbake på med glede – noko stort og flott! Vi
nærmar oss jul, og julaftan er ein slik dag for meg, og forhåpentlegvis for deg
også. Det er ein dag full av forventning!
Då eg var liten gledde eg meg veldig til pakkane, og trudde at det var
på grunn av dei eg gledde meg slik til jul. No når eg er vaksen, og ser tilbake
på dei julene eg feira saman med familien min, er det ikkje først og fremst
pakkane som betyr noko. Eg hugsar lukter og fargar. Eg hugsar koselege dagar
saman med familien. Eg hugsar yatzy, klementin, appelsin og nøtter. Eg hugsar
kor eg og syskena mine pleidde å leike saman – det var gode dagar i lag!
Det er ikkje alltid slik at vi hugsar best det vi
tenkjer er stort akkurat her og no. Som med juleminna mine. Slik er det i grunn
med ungdomstida mi generelt. Det eg hugsar i dag, og tenkjer tilbake på med
glede, er gjerne andre ting enn det eg syns var viktig akkurat der og då. Og så
forstår eg meir av kva som skjedde. Eg forstår for eksempel meir av kvifor
lærarane sa og gjorde det dei gjorde. Eg forstår kvifor eg heile tida fekk
beskjed om å snakke meir i timane. Kvifor vi fekk så mykje lekser. Kvifor vi
heile tida måtte framføre ting for klassen. Kvifor vi heile tida måtte jobbe
med ting som ikkje var så veldig interessante der og då. Fordi eg er vaksen, og
ser ting i eit anna lys.
Når eg er gamal og ser tilbake på mitt vaksne liv, vil
eg sannsynlegvis leggje vekt på andre ting enn det eg syns er viktig i dag. Eg
vil på ein måte sjå meg sjølv frå utsida, og sjå kva som er bra og kva som er
dårleg med det eg gjer i dag. Ein del ting vil eg heilt sikkert angre på, mens
andre ting vil eg synes er ok.
Slik er det å vere menneske. Vi forandrar oss heile
vegen. Eg er ikkje den same i dag som den gongen eg gjekk på ungdomsskulen. Eg
er ein annan plass i livet, og vil i dag vektlegge heilt andre ting enn det eg
gjorde då, og eg vil forandre meg vidare, heilt til eg forhåpentlegvis er gamal
og grå.
Det vil skje med deg også.
Du vil også bli eldre. Du vil forandre deg. Du vil
modnast. Du vil bli vaksen. Sjå verda frå stadig nye perspektiv, og vere
oppteken av nye ting. Og ein dag vil du sjå tilbake på ungdomsstida di og
tenkje: Det var tider det… Og så vil du angre på nokon ting, og vere glad for
andre.
Det å vere menneske inneber forandring. Vi kan ikkje
unngå det, om vi aldri så mykje har lyst å låse oss fast i den tida vi lever i,
klamre oss til kvardagen her og no, fordi vi likar oss så godt her. Ja, av og
til ynskjer vi sjølvsagt at tida kunne gå litt fortare, for eksempel når ein
sit på tentamen og slike ting, men i det store og heile så er vi menneske ikkje
så glade i forandring. Vi vil ha det slik vi har det!
Men det kan vi altså ikkje.
Og ein dag vil du sitje på gamleheimen og sjå tilbake
på livet ditt, og då er spørsmålet (og her er poenget mitt i kveld): Kva vil du
tenkje om livet ditt då? Vil du angre på ting du har gjort? Vil du ynskje at du
gjorde ting annleis?
I Bibelen står det mange gode råd til korleis vi bør
leve som menneske. I det gamle testamentet finn vi ei bok som heiter Salomos
ordtøke, og er ei samling med visdomsord. Nokre av desse visdomsorda er råd som
er gitt frå ein far til son sin, og der er det mange gode tips å hente for dykk
som er unge, og også for oss som er vaksne, men håpar på at vi har ein del år
att på jorda likevel. I ordtøka 4 står det slik:
23 Ta vare på hjartet framfor alt,
for livet går ut frå det.
24 Lat aldri munnen tala falske ord,
hald leppene borte frå svik!
25 Lat auga dine sjå beint fram,
fest blikket på det som ligg framføre!
26 Gjer stigen jamn der foten skal gå,
då blir alle dine vegar trygge.
27 Vik ikkje av til høgre eller venstre,
hald foten din borte frå det vonde!
for livet går ut frå det.
24 Lat aldri munnen tala falske ord,
hald leppene borte frå svik!
25 Lat auga dine sjå beint fram,
fest blikket på det som ligg framføre!
26 Gjer stigen jamn der foten skal gå,
då blir alle dine vegar trygge.
27 Vik ikkje av til høgre eller venstre,
hald foten din borte frå det vonde!
Ta vare på hjartet ditt. Ikkje lyg. Ta gode og trygge
val for framtida. Hald deg unna det som er vondt. Mange store ord, men det er
ord som faktisk kan hjelpe oss menneske til å velje rett. For eksempel er det
ikkje noko dumt val å bestemme seg for at ein ikkje skal vere falsk eller svike
andre med orda ein seier. Viss ein bestemmer seg for det, er sjansen mindre for
at ein faktisk gjer det.
Og så handlar det om prioritering. Ta vare på hjartet
ditt framfor alt, står det. Kva er det som er det viktigaste i livet? Er det å
tene mest mogleg pengar? Få det største huset? Den dyraste bilen? Den raskaste
båten? Den feitaste kontoen? Eg skal seie deg ein ting: Den dagen du dør, betyr
ikkje pengane dine nokon ting! Trur du dei døde ligg i gravene og gler seg over
pengane dei klarte å sanke saman?
Det er mykje viktigare at du gjer gode ting for andre.
Å ta vare på hjartet sitt vil seie å fylle det med gode ting. Tenke gode
tankar, vere god mot medmenneska dine. Vise at du bryr deg om dei. Vise at du
er glad i dei.
Når eg les om Jesus i Bibelen er det ein ting som slår
meg: Ikkje ein plass står det at han bekymra seg for pengar eller mat eller klede
eller hus eller ting og tang som vi går rundt og tenkjer på. Og det var nok
ikkje fordi han ikkje åt eller hadde klede eller budde nokon stad. Han brukte
berre tida si slik vi las om i ordtøka: Han tok vare på hjartet sitt framfor
alt: Han viste omsorg for dei han hadde rundt seg, han hjelpte sjuke, tilgav
dei som hadde gjort galne ting, viste dei som fylgde han at han var glad i dei.
Og eg tenkjer: Slik vil eg også vere. Tenk å kunne
vise medmenneska mine like mykje godleik som Jesus gjorde! Viss eg hadde klart
det, hadde eg ikkje hatt så mykje å angre på når eg er gamal og ser tilbake på
livet mitt, og dei eg har rundt meg ville blitt mykje gladare inne i seg når
dei tenkte på meg. Og det er noko eg bryr meg meir om, enn å dø med masse
pengar på kontoen. Så:
23 Ta vare på hjartet framfor alt,
for livet går ut frå det.
24 Lat aldri munnen tala falske ord,
hald leppene borte frå svik!
25 Lat auga dine sjå beint fram,
fest blikket på det som ligg framføre!
26 Gjer stigen jamn der foten skal gå,
då blir alle dine vegar trygge.
27 Vik ikkje av til høgre eller venstre,
hald foten din borte frå det vonde!
for livet går ut frå det.
24 Lat aldri munnen tala falske ord,
hald leppene borte frå svik!
25 Lat auga dine sjå beint fram,
fest blikket på det som ligg framføre!
26 Gjer stigen jamn der foten skal gå,
då blir alle dine vegar trygge.
27 Vik ikkje av til høgre eller venstre,
hald foten din borte frå det vonde!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar