de planta ordet
djupt i hjarta mitt
den gongen heime var heile verda
og verda var ein trygg stad
så vaks eg
og trua slo rot
vatna av eit utal bøner,
timar over ein open bibel
så vaks trua
den vart til noko større;
veggane heime vida seg ut
og verda tok ei anna form
så vaks verda
ut av hendene mine,
alt vart så uformeleg og vanskeleg -
men trua spira, breia ut sine greiner
så vaks vissa
om ein skjulestad
for brennande sol og plaskande regn
- og verda vart ein leveleg stad
så vaks håpet,
rotskot frå treet i hjarta
og verda krympa, vart transparent,
ein stoppestad på vegen - mot noko større!
Så sa han: «Kva er Guds rike likt? Kva skal eg samanlikna det med? Det er likt eit sennepsfrø som ein mann tok og sådde i hagen sin. Det voks og vart til eit tre, og fuglane under himmelen bygde reir i greinene på det.»
Luk 13, 18-19
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar