av og til er eg oppe
som ei marionettdukke
utan trådar,
halden av usynlege hender
under stjernehimmelen
av og til er eg nede
som under noko tungt
og elastisk,
noko eg kan kaste av
tenkjer eg – utan å klare
det
av og til er eg ute
under himmelkvelven
og stjernene,
høyrer den klare røysta
til Gud
kalle meg heilt inn til
krubba
heile vegen er eg inne
i det varmande hjartet
i Guds hand,
kjenner den tyngande børa,
blyloddet lettar
eg kan reise meg opp, nok
ein gong!
Matt 1, 21: Ho skal føda ein son, og du skal gje han namnet Jesus, for han skal frelsa folket sitt frå syndene deira.»
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar