Tre vismenn, ein stall og ei stjerne #21

det er noko med reiser –

både når dei startar

fulle av håp og visjonar

og når dei endar

i letta utpust – eg kom heim!

slik var det eg kom her

ut frå denne einsame vegen

            det var dette som vart livet mitt

og såg stjerna kvile over stallen

            ein heimstad mitt i auda

og då eg steig inn, heilt inn i varmen

kjende lukta av verda

            så naturleg, jordnær til stade

og samtidig noko anna

            eit glimt av æva mitt i støvet

det er verkeleg noko med reiser –

eit håp i flukt over jorda

            kvilelaust, lengtande, sårt

og så heimstaden, trygga

            i Guds opplatne hjarta for meg