Tre vismenn, ein stall og ei stjerne #24

noko endrar seg i verda

ingenting er lenger som før;

alt vi visste, alt vi jobba for

alle tinga vi samla

og makta vi bøygde oss for –

no er det som skuggar

bleiknande under sola,

overstråla av eit teppe av lys

som fargar verda i nye fargar;

vegen går vidare – ut frå stallen

men du ser det ikkje med auga

- du ser oss vende heim

som etter ei reise –

men det er andre menn, andre hjarte

som vender tilbake til start

noko vert att i stallen

og noko i stallen vert med tilbake;

det vi gjorde før

er ikkje lenger så viktig –

dei liva vi lever no

er for barnet med tornekrona!