Tre vismenn, ein stall og ei stjerne #7

kamelane er seige dyr

du kjenner kreftene mot bakken,

ei dirring frå hover som går

som ei rumling i det altoppslukande stille

landskapet går i bølgjer

du stoppar, drikk vatn og tørkar sveitten

ser sola gå ned langt der framme

- noko vert lyfta frå hjartet – ei lette

nye krefter sig innover kroppen

du kan gå, kjenne sanden og kveldslufta

i stadig aukande kontrast

før kulda trengjer inn og teppene må fram

og heile tida ser du kamelane

i seige, jamne, duvande steg

over ørkendyner og svidde kratt,

det er ikkje eit nølande glimt å sjå –

den som kunne kjent denne seige krafta

strøyme gjennom sin eigen kropp,

gått fokusert med auga mot målet

i like stødige tak –