søndag 26. november 2017

Mellom linjene



i auga dine ser eg æva
spegla som ein funklande diamant,
sjela di – eit lys
eit stempel frå den allmektige:
du er Min

så senkar eg handa
ingen kan slå Gud
og bli ståande

så lukkar eg munnen
ingen kan forbanne Gud
og leve

så senkar eg hovudet
ingen kan tenkje misunnelege tankar
og stå oppreist framfor trona

for i smilet ditt strålar lyset
frå ein ukjent dimensjon;
dette er ikkje DNA
dette er ikkje nervespel
eller gen på gen i aksjon,

heile du er noko anna, noko meir
noko som er skrive mellom linjene
bak molekylstrukturar og funksjonar;
du er eit barn i Herrens hender
ein uvurderleg skatt
i Hans kjærlege, nådefulle hjarte




Matt 25, 40: Men kongen skal svara dei: ‘Sanneleg, eg seier dykk: Alt de gjorde mot eit av desse minste syskena mine, det gjorde de mot meg.’

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar