onsdag 7. mars 2012

Musikalsk gjenoppdaging

 I 2002 fekk eg denne plata av Nina:


David Crowder Band var då eit ganske ferskt band, og hadde ikkje slått skikkeleg gjennom endå. Plata var smekkfull av flott lovsong, og eg høyrde ein del på den. Likevel vart det ikkje til at eg kjøpte andre plater av gruppa, og dei gjekk vel litt i gløymeboka. Det var dei litt meir rocka platene til Audio Adrenaline, Third Day og Delirious? som fanga interessa mi. Dermed gjekk eg glipp av desse platene:
 

 I 2009 kom David Crowder Band ut med plata Church Music, og eg lytta litt denne på Spotify. Plata er ganske spesiell, med eit sterkt elektronisk preg. Den fanga meg ikkje, og nok ein gong gjekk mannen med den litt eksentriske framtoninga og bandet hans litt i gløymeboka for meg. Sjølv om eg har høyrt litt på songane frå Church Music i ettertid også, var det ikkje før den aller siste plata deira, Give us rest, kom ut i januar at eg for alvor fekk augene opp for David Crowder Band. Ei gjennomlytting (og det tar litt tid, for plata er lang!) og eg var hekta. "Give us rest" inneheld dei fleste faktorane som eg ser etter når eg vil lytte til ei plate: Variasjon i songane, gode musikarar, spennande og fengande musikk og solide tekstar. Og eg vil gjerne ha variasjon i tekstane også: nokre som er direkte og rett fram, og nokre som er djupare og som eg må fundere meir på.


Sidan David Crowder Band er eit lovsangsband, er det naturleg at det er nettopp lovsang ein finn på plata. Likevel må ein kunne slå fast at det ikkje er "main stream" lovsang dei presenterer. Det er songar om Gud, som det skal vere i lovsang, og den musikalske innpakninga er etter mi meining genial. Dette er artistar som kan spele sine instrument, dei kan spele saman og dei er ikkje redde for å prøve ut nye ting. Difor vert ei gjennomlytting av "Give us rest" ei variert og ganske overraskande reise. Her er både glede og alvor, lovprising og ettertenksame tekstar.


 Dermed var eg hekta på David Crowder Band... Berre så veldig synd at den siste plata deira faktisk er den aller siste plata deira. Heldigvis går det an å hente fram dei gamle platene og høyre på dei også, og så kan ein kanskje håpe på ei reunionplate ein gong... kanskje om eit par år?

Her er to songar frå den siste plata. Dette er dei to songane eg, for augneblikket, er mest glad i.





Og så ein song frå plata "A collision". Den er ikkje så verst denne heller!



Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar