Ein kveld for ei tid sidan sat eg og funderte litt på dette med Himmelen. Det står i Bibelen at livet etter døden er evig. Altså at det er utan ende. Eg begynte å fabulere litt for meg sjølv kva eg kunne bruke all denne tida på. Vi vil sannsynlegvis (og forhåpentlegvis) bruke mykje tid på å lovsynge Gud. Det er noko som løftar hjartet allereie her på jorda, kor mykje betre skal det ikkje bli der oppe!
Men resten av tida? Kva kan eg bruke den til?
Eg er glad i ord, og eg er glad i bøker. Det er difor heilt naturleg for meg å håpe at der er mange bøker i Himmelen.
Det er midlertid ein ting som bekymrar meg litt når det gjeld bøkene som må finnast i Himmelen. Eg har uttrykt denne bekymringa i eit dikt:
Bøker i Himmelen
Ein gong, på den evige sida
Når eg vandrar rundt i Paradiset
Tek eg det som sjølvsagt
at eg plutseleg støyter på
Eit bibliotek
Der er det uendeleg med bøker
Og eg har endeleg uendeleg
med tid til å lese
Men ein ting bekymrar meg
Ein ting lurar eg på
Korleis er mysteriet i ein krim?
Eller konflikta i eit drama?
der
Kven kan eg le av i komediar
- Eller bli fortvila over i tragediar?
Kven er skurken
- Og kva har han fóre?
Dette bekymrar meg litt
For i Paradiset
skal alle ting vere godt
Der finst ikkje kranglar, svik eller dårlege
handlingar
Korleis kan ein då lage gode plott?
Er der millionar av bøker
- heilt utan handling?
Det gjenstår berre å sjå, tenkjer eg. Ein av dei mange tinga vi ikkje kan finne svar på her på jorda. Viss det då ikkje sit ein klok teolog ein eller annan stad og har funne ut meir om denne problemstillinga? I så fall blir eg veldig glad for eit ord.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar