Spikra til eit tre

To pålar vert brukte
laga av tre frå den verda du skapte

Metallet du har forma,
blir slått inn i hendene som laga det

Du kjenner kvart atom i treverket,
du veit lengda på deira levetid

Og jorda krossen vert sett i,
er den same du brukte då du skapte
soldatane som no lyfter deg opp

Det er ditt, alt saman
og likevel let du deg drepe

av kjærleik til det du har skapt